DE UNIE ARCHITECTEN

Bonairestraat Groningen

Expressieve baksteenarchitectuur

De gezinswoningen en appartementen- gebouwen aan de Bonairestraat manifesteren een met grote zorg en vakman- schap toegepaste baksteenarchitectuur. Ze vormen een tastbare vertaling van het gemêleerde woonprogramma en continueren met eenvoudige middelen op een eigenwijze manier de baksteentraditie van zowel hun voor- als naoorlogse context.

De nieuwbouw aan de Bonairestraat is de eerste fase van de herstructurering van een bouwblok met verouderde wederopbouwarchitectuur, op de grens van de vooroorlogse en naoorlogse stad.

Het bestaande uniforme woonprogramma is aan de straat vervangen door twee rijen eengezinswoningen met koopgarant, geschikt voor starters op de woningmarkt. Op het binnenterrein daarachter staan twee compacte appartementengebouwen met elk zes woningen voor jongeren met een autismestoornis, enigszins beschut ten opzichte van straat en openbare ruimte. De expressieve baksteengevels van de rijwoningen en appartementen zijn duidelijk familie van elkaar, maar verbeelden tevens het specifieke woonprogramma en de daaruit volgende nauwgezette opgave.

lees meer... (pdf)

Expressive brick architecture

The family homes and apartment blocks designed by pvanb architects display brick architecture applied with great care and craftsmanship. They form a tangible translation of the varied residential programme, and continue the brick tradition of the pre-war and post-war tradition in an individual way with simple resources.

The new construction on the Bonairestraat represents the first phase of the restructuring of a block with obsolete architecture from the post-war reconstruction period. It lies in the so-called ‘Indische buurt’, at the interface of the pre-war and post-war city.

In the street, the existing uniform residential programme has been replaced by two rows of single-family homes bearing a discount buy-back guarantee, which makes them ideally suited to starters on the housing market. Two compact apartment blocks stand on the inner courtyard behind these, each with six apartments for young people with an autism indication. These homes are reasonably sheltered from the street and other public space. The expressive exterior façades of the row houses and apartments are clearly akin, but nevertheless visualize the specific residential programme and the specific assignment issuing from their programme.